Pierwszym wielkim sukcesem 3D była Battlezone, gra czołgowa wydana w 1980 roku, która wykorzystywała grafikę wektorową do stworzenia swojej pracy, podobnie jak Asteroids. Choć była to prosta gra według współczesnych standardów, była piekielnie skomplikowana jak na tak wczesny przykład, oferując możliwość poruszania się w dowolnym miejscu w (wprawdzie pozbawionym cech) świecie, ukrywania się przed atakami i walki z wrogami. (Battlezone uznano za tak realistyczne, że armia amerykańska wykorzystała ją do szkolenia strzelców czołgów).
Battlezone to klasyczna strzelanka 3D dla jednego gracza z widokiem z perspektywy pierwszej osoby, w której gracz kontroluje czołg patrolujący niebezpieczną strefę wojny. W dolinie otoczonej górami celem jest zniszczenie jak największej liczby wrogich czołgów, unikając jednocześnie ostrzału i niszczenia lub unikania pojawiających się od czasu do czasu pocisków samonaprowadzających.
Wrogie czołgi występują w dwóch odmianach; standardowe wolno poruszające się czołgi i szybko poruszające się „superczołgi”. Pojedyncze trafienie wrogim czołgiem lub pociskiem samonaprowadzającym spowoduje utratę czołgu gracza. Od czasu do czasu pojawia się również latający spodek, ale nie atakuje gracza i można go zignorować lub zniszczyć, aby uzyskać dodatkowe punkty.
Ekran radaru u góry obszaru gry pokazuje aktualną pozycję wrogich czołgów lub pocisków w zasięgu, a strefa wojny jest usiana niezniszczalnymi piramidami i skrzynkami, które mogą zapewnić tymczasową osłonę. Tylko jeden strzał jest dozwolony na ekranie w danym momencie, więc celność strzałów ma kluczowe znaczenie dla przetrwania.
https://www.youtube.com/watch?v=qSpwDqPkMRU
Tak wyglądała oryginalna obudowa tej gry.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz