Mój salon gier zręcznościowych: Tapper

Tapper gra z roku 1983 wydana przez firmę Bally Midway

Elementy sterujące składają się z czteropozycyjnego joysticka i uchwytu do kranu. Na ekranie gry znajdują się cztery paski, każdy z beczką na jednym końcu i drzwiami na drugim. Klienci wchodzą przez drzwi i powoli zbliżają się do beczek, domagając się obsługi. Gracz steruje barmanem, który musi nalewać drinki i przesuwać je po barze, aby klienci mogli złapać. Pchnięcie joysticka w górę lub w dół natychmiast przenosi barmana do beczki przy następnym barze w wybranym kierunku, z górną i dolną częścią ekranu zawijając się do siebie, podczas gdy popychanie w lewo lub w prawo powoduje, że biegnie wzdłuż baru, w którym on stacjonuje. Gdy rączka kranu jest opuszczona, barman natychmiast podchodzi do beczki (jeśli jeszcze tam nie stoi) i napełnia kubek; puszczenie go powoduje przesuwanie kubka po drążku.

Klienci przesuwają się z powrotem w kierunku drzwi po złapaniu pełnego kubka i znikają za drzwiami, jeśli są wystarczająco blisko. Jeśli nie, zatrzymują się po pewnym dystansie, wypijają napój i przesuwają pusty kubek z powrotem w kierunku beczki. Klienci czasami zostawiają napiwki na pasku, które gracz może odebrać, aby otrzymać punkty bonusowe. Zbieranie napiwku powoduje, że na kilka sekund pojawia się grupa tancerek, odwracając uwagę części klientów tak, że przestaną iść naprzód. Jednak rozproszeni klienci nie mogą złapać drinka, a klienci, którzy albo piją, albo są odepchnięci na początku pokazu tancerzy, nigdy nie będą rozproszeni.

Jedno życie jest stracone, gdy nastąpi jedno z poniższych:

Graczowi nie udaje się złapać pustego kubka, zanim spadnie on z końca baru i pęknie

Pełny kubek wsuwa się do końca baru bez zaczepienia, po czym spada i pęka

Każdy klient dociera do końca baru, po czym chwytają barmana i wysuwają go po barze przez drzwi

Każdy ekran jest zakończony, gdy pasek jest całkowicie opróżniony z klientów. Następnie barman nalewa / wypija własnego drinka z zabawnymi skutkami związanymi z pustym kubkiem, takim jak przyklejenie go do głowy lub uderzenie palcem w palec u nogi, gdy próbuje go kopnąć. W miarę postępów w grze klienci pojawiają się coraz częściej, poruszają się szybciej po barze i są odpychani na krótsze odległości, gdy złapią swoje drinki. Ponadto maksymalna liczba klientów na słupek stopniowo rośnie, aż każdy słupek może mieć jednocześnie do czterech klientów.

Gracz przechodzi przez cztery poziomy, każdy z własnym motywem i odpowiednio ubranymi klientami, i musi przejść określoną liczbę ekranów, aby przejść z jednego poziomu na następny. Poziomy to:

Westernowy salon z kowboje (2 ekrany)

Bar sportowy z sportowcy (3 ekrany)

Bar punk rockowy z punk rockers (4 ekrany)

Bar kosmiczny z kosmici (4 ekrany)

Po zakończeniu każdego poziomu rozgrywana jest runda bonusowa, w której sześć puszek piwa (lub piwa korzennego) jest umieszczanych na pasku. Zamaskowana postać potrząsa pięcioma puszkami, po czym uderza w batonik, żeby je potasować. Wybranie tego niewzruszonego może przyznać dodatkowe punkty, natomiast wybranie dowolnego innego skutkuje spryskaniem barmana w twarz (niewzruszony może wtedy przez chwilę migać, aby pokazać, gdzie był).

Po ukończeniu wszystkich czterech poziomów gracz powraca do początku sekwencji i kontynuuje rozgrywkę na wyższym poziomie trudności.

Pierwotnie gra sponsorowana była przez Anheuser-Busch a jej wersja zręcznościowa zawierał motyw Budweisera. Miała być sprzedawana do barów, z szafkami z mosiężnymi podnóżkami i uchwytami na napoje. Wczesne maszyny miały kontrolery do gier, które były prawdziwymi uchwytami do piwa Budweiser, które później zostały zastąpione mniejszymi, plastikowymi wersjami z logo Budweiser.

Ponownie gra została wydana w roku 1984 pod nazwą Root Beer Tapper, i opracowana specjalnie dla salonów gier, ponieważ oryginalna wersja była interpretowana jako reklama alkoholu dla nieletnich.